Umferðarmál

Ég hef lengi spáð í umferðarmál. Kannski er það vegna þess að ég keyri mikið, eða vegna þess að umferðin er hluti af daglegu lífi hjá mér, eða vegna þess að það er eitthvað að! Hef ég oft spáð í það hvort verið sé að taka á röngum þáttum í umferðinni? Hversu oft heyrum við áróður gegn hraðakstri, um að nota stefnuljós eða að hægri umferð sé á Íslandi?

Nú um helgina urðu því miður 2 dauðaslys og var sérstaklega tekið fram að ekki sé talið að um hraðakstur hafi verið að ræða? Eins og það sé eina ástæðan fyrir slysum. Ég er ekki að mæla með hraðakstri, málið er bara að mér sýnist margir telja það einu ástæðuna fyrir slysum hér á landi og er það oft eina ástæðan sem rætt er um.

Hef ég alltaf haldið því fram að hraðakstur orsaki ekki árekstur nema í einu tilfelli, ef viðkomandi missir vald á farartæki vegna of mikils hraða. Auðvitað verða slysin alvarlegri við meiri hraða, en það er ekki það sem ég hugsa um. Hugsunin er yfirleitt um hvers vegna eru menn að lenda í árekstri. Ég tel að menn geti keyrt hratt án þess að lenda í árekstri en þá þurfa menn að sammælast um að fara eftir reglum.

Ég er búinn að keyra um stóran hluta Evrópu og smá part í Bandaríkjunum, ég vil ekki meina að ég sé neitt betri ökumaður en annar. Hins vegar bregður manni alltaf soldið þegar maður kemur aftur heim.

Tillitssemi

Aðal munurinn á umferð hér á landi og annars staðar, fyrir utan umferðarmannvirki!!, er tillitssemin.

Best er að taka nokkur dæmi, ef þú gefur stefnuljós erlendis og ætlar að skipta um akrein þá einhvern veginn myndast pláss og þú líður á milli akreina. Hérlendis gefur maður stefnuljós og hnoðar bílnum svo á milli tveggja bíla sem yfirleitt reyna að stytta bilið.

Í t.d. Svíþjóð virða menn biðskyldu, þar er reyndar leyfður 110 km hraði og menn hafa sjálfsagt slæma reynlu af að reyna að skjótast inn í umferðina. Þar tók ég allavega eftir að þegar maður kom keyrandi og bíll nálgaðist af hliðargötu, maður bjó sig undir að bremsa, vanur reynslunni heima, en þá stoppa menn bara og bíða þar til þú ert komin framhjá.

Eitt atriði sem ég hef hvergi lent í nema hérlendis. Maður kemur keyrandi að bíl og ætlar framúr, þar sem menn keyra ekki alltaf á sama hraða, þá bregður svo við að viðkomandi gefur í, eins og hann hafi rumskað allt í einu, maður slær af og hugsar sem svo að hann haldi kannski þessum hraða. En nei það er nú ekki hægt að búast við því, eftir smástund er viðkomandi kominn á fyrri hraða!! Er til meiri brenglun en það.

Nýjar reglur - breytt hegðun

Ég tel að lögreglan eigi að fara að taka upp nýjar vinnureglur. Hún eigi að fara að bögga menn sem fara ekki alveg eftir reglum. Ekki endilega að sekta menn heldur stoppa biðja um skírteini og kanna hvort hlutir séu í lagi.

Ef menn t.d. gefa ekki stefnuljós að stoppa þá og spjalla, spyrja um ökuskírteini og kanna hvort stefnuljósin virki. Ef menn keyra á vinstri akrein óeðlilega hægt að stoppa og spyrja hvort þeir viti að hægri umferð sé á Íslandi. Ef menn eru ljóslausir að stoppa menn og athuga málið. Og fleira í þeim dúr, ekki er endilega nauðsynlegt að sekta, aðalatriðið að vera sýnileg og láta menn vita ef eitthvað er að.

Endahnútur

Það sem við þurfum að laga er að muna eftir stefnuljósum, halda sig hægra megin alltaf og nota vinstri akrein til að fara fram úr, nota að- og fráreinar þar sem þær eru, virða bið- og stövunarskyldu, hleypa bílum inní ef þeir gefa stefnuljós og hafa gott bil milli bíla. Ef umferð gengur hægt er gott að muna tannhjólaaðferðina, að hleypa einum bíl í einu.

Hætta að tala um að hinn og þessi hegði sér eins og fífl. Við breytum okkur sjálf og svo breytast aðrir og fylgja okkar góða fordæmi.

Kristján Hreinsson